Define:Yol
Turkish
eeditEtymology
eeditFrae Old Turkic yol, frae Proto-Turkic *yōl, *jōl (“road”).
Pronunciation
eedit- [jɔɫ]
Noun
eeditYol (definite accusative Yolu, plural Yollar)
Declension
eeditdeclension o Yol
possessive forms of Yol
predicative forms o Yol
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | Yolum | Yollarım* |
sen (ye are) | Yolsun | Yollarsın* |
o (he/she/it is) | Yol / Yoldur | Yollar* / Yollardır* |
biz (we are) | Yoluz | Yollarız |
siz (ye are) | Yolsunuz | Yollarsınız |
onlar (thay are) | Yollar | Yollardır |
simple past | singular | plural |
ben (I wis) | Yoldum | Yollardım* |
sen (ye wur) | Yoldun | Yollardın* |
o (he/she/it wis) | Yoldu | Yollardı* |
biz (we wur) | Yolduk | Yollardık |
siz (ye wur) | Yoldunuz | Yollardınız |
onlar (thay wur) | Yoldular | Yollardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I wis) | Yolmuşum | Yollarmışım* |
sen (ye wur) | Yolmuşsun | Yollarmışsın* |
o (he/she/it wis) | Yolmuş | Yollarmış* |
biz (we wur) | Yolmuşuz | Yollarmışız |
siz (ye wur) | Yolmuşsunuz | Yollarmışsınız |
onlar (thay wur) | Yolmuşlar | Yollarmış |
*Nae uised, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are nae uised wi adjectives. |
Verb
eeditYol
- Second-person imperative of yolmak.